عجب!
گفته بودی هستی! تا آخرش!
نمی دانستم آخرش اینقدر نزدیک است!
گفته بودم بدون تو نمی توانم !
نمی دانستم اینقدر از تو متنفر خواهم شد که هرلحظه خدا را به خاطر نبودنت شاکر میشوم!
اما نمی دانستم هرچه داشته ام را برده ای تا دگر نتوانم عاشق شوم جز خودت!
گفته بودی هرجا بروم باز برمیگردم!
اما نمی دانستم آنقدر دلم بزرگ می شود تا کارهای زشتت در آن گم شوند و کمرنگ ! تا دوباره دلتنگت شوم و برایت دردسر!
زیباست! عشق واقعی زیباست! عشقی که حتی در آن خیانت ها هم تنفر انگیز نمی شوند! و این خوب نیست! وای بر من و هردلداده ی ساده ای مثل من!
موضوع مطلب :